Relikwie, z łac. "resztki, szczątki", to doczesne szczątki świętych lub rzeczy z nimi związane. Wyróżnia się zasadnicze kategorie relikwii. Najważniejsze, to całe ciała zmarłych - to w stosunku do nich rozwijał się na przestrzeni wieków główny nurt kultowy. Kultem darzono też cząstki ciał świętych lub błogosławionych.
Z kolei relikwie wtórne to takie, które miały bezpośredni styk z relikwiami (np. płótno w które zawijano relikwie); wyjątkowo cenne były przedmioty związane z Męką i Śmiercią Jezusa (fragmenty Krzyża, całun, kolce korony cierniowej).
Cześć oddawana szczątkom wielkich przyjaciół Bożych nie tylko ma swoje źródła już w Piśmie Świętym, ale jej biblijne podstawy są bardzo mocne. W Starym Testamencie czytamy np., jak Józef przewoził ciało swojego ojca Jakuba z Egiptu do rodzinnego grobu w ziemi Kanaan. Pismo Święte mówi o przeniesieniu Józefowych kości z Egiptu do ziemi ojczystej.
Natomiast w Drugiej Księdze Królewskiej znajduje się zapis, że kontakt z kośćmi proroka Elizeusza przywrócił życie umarłemu. Nowy Testament uzupełnił te intuicje mocnym podkreśleniem, że godność dzieci i przyjaciół Bożych rozciąga się również na ciała: "Czyż nie wiecie, że ciało wasze jest świątynią Ducha Świętego, który w was jest, a którego macie od Boga, i że już nie należycie do samych siebie?" (1 Kor 6,19).